Lachen op de zorgboerderij

Met een clownsmaatje gaan we naar een zorgboerderij.

We zijn hier voor de eerste keer en als we ons hebben omgekleed en onze oefeningen hebben gedaan zijn we klaar om naar beneden te gaan.


In de boerderij zitten aardig wat mannen en een paar vrouwen. We voelen dat we even een liedje over de boerderij moeten zingen en staan in de deuropening en zingen, ‘boer wat zeg je van mijn kippen’ en over ‘een koetje en een kalfje’.  We krijgen applaus en buigen zoals clowns dat kunnen.

Voor deze gelegenheid hadden we allebei een tuinbroek aan en ik had zelfs klompen aan.


We hadden contact en er vlogen allerlei leuke opmerkingen over en weer. Mijn clownsmaatje en ik verspreidden ons over de groep. Ik had mijn mondharmonica bij me en die had ik in de hand en speelde een deuntje, geen liedjes want dat kon ik nog niet, maar bij elke stap een deuntje.


Een meneer was aardappels aan het schillen. Dit deed hij heel zorgvuldig en de aardappels werden in een grote pan gedaan.

Dat vond ik wel interessant en terwijl deze meneer de aardappels schilde floot ik een toon op de mondharmonica, als het ware op de maat en dan keek ik vol bewondering hoe de aardappel in de pan belande. Deze meneer schilde onverstoord door en ik bleef mijn riedeltje rustig herhalen.

Opeens gaat deze meneer lachen, eerst zachtjes grinnikend en later steeds harder terwijl hij schilt en ik op de mondharmonica op zijn tempo meedeed.

Op een gegeven moment schatert deze meneer het uit en de tranen rollen over zijn wangen en dat zegt hij ook. Ik giebel en lach heerlijk mee, samen hebben we even enorme lol. Ook de mensen naast hem moeten lachen.


Een klein fragment van mijn werk als clown. Ik ken de mensen niet. Ik doe mee met wat ik zie en speel er op in. Bij deze meneer was het erg speciaal hoorde ik later van de begeleiding. Hij komt al een tijd bij deze dagbesteding en had nog geen enkele keer gelachen of blij gekeken.


Wat gaat mijn hart dan juichen als ik dat hoor.

Dat ik er ervoor heb mogen zorgen dat deze meneer los kwam en even echt plezier heeft ervaren, een moment van welbevinden, van geluk.



Op deze momenten denk ik dan ook, hier ben ik voor gemaakt…